Hoe gaat het met je?

Hoe gaat het met je? Een vraag die veel mensen dagelijks aan elkaar stellen. Meestal is het antwoord goed, best of prima… Maar vraag je wel eens door? Gaat het echt goed? Of denk je “oei hoop dat ie niet zegt slecht”. Is dat eerlijk? Is het niet netter om het wel te vragen en bij dat antwoord dan iets te zeggen in de trend van dat je niet weet hoe je moet je reageren in dat geval?
En als het met jezelf niet helemaal goed gaat.. zeg je dan ook maar goed? Of zeg je hoe het echt gaat?

Ik zag vorige week het programma “Als je me echt zou kennen”. Ik was er erg van onder de indruk. Voor wie het niet kent; een groep mensen word gevraagd naar erg persoonlijke dingen. Wie het antwoord op de vraag mee heeft gemaakt stapt over een lijn die op de vloer is getrokken. Het geeft goed heel erg weer wat voor heftige dingen er soms bij iemand in zijn/haar leven spelen. Misschien dat je zo iemand beter begrijpt. Waarom is iemand altijd moe, te laat of chagrijnig of afstandelijk. In dit geval ging het om een groep collega’s van mensen  die in een ziekenhuis werkten. Het over de lijn stappen was voor veel mensen een bevrijding; ze hoefden de last niet meer voor zichzelf te houden….
Gedeelde smart…

Soms als ik met iemand praat over iets wat mij erg bezig houdt of over emotionele onderwerpen, vraag ik me wel eens af of diegene wel echt luistert?
Dit test ik soms door over een totaal ander onderwerp te beginnen of gewoon even te stoppen halverwege een zin. Als dat niet wordt opgemerkt weet ik dus dat de ander niet betrokken is. Ik stop dan ook helemaal waarop mensen dan ineens druk gaan reageren en vragen waarom ik nou ineens stop. Mijn ding, maar ik ben dan ook wel helemaal klaar er mee. Zeg dan dat je het niet wil horen of dat je met je gedachten ergens ander bent.

Vandaag (22 maart 2016) was er een bomontploffing op vliegveld Zaventem bij Brussel. Mensen die elkaar niet kennen helpen elkaar. Geven elkaar steun. Als dit kan bij mensen die elkaar totaal niet kennen, waarom dan soms zo lastig bij mensen die zich een vriend noemen? Dit vind ik heel raar.
Uiteraard hoef je niet alles te vertellen aan iedereen. Maar als je er mee zit, als je het geen plek kan geven.. waarom dan niet? Wat kan je verliezen?

En als je een collega, vriend, familielid of weet ik het kent waarvan je denkt dat er wat speelt, vraag het dan! Neem samen een kop thee (of koffie of..) en heb het er over… Geef die aai over de rug, misschien een knuffel of dat schouderklopje!
Maar vooral luister!

Hierbij dan ook een knuffel voor al mijn volgers!

#liveyourdream