Taalkabaal

Ja ik corrigeer. En of dat nu wel of niet zo hoort vind ik niet zo belangrijk. Ik vind het wel belangrijk dat je je Moedertaal goed spreekt. Waarom? Deels omdat mijn vader docent Nederlands was en ons de taal goed heeft bijgebracht. Deels ook omdat taal het middel is om elkaar dingen duidelijk te maken.

Ik vergelijk het dan ook met bijvoorbeeld muziek maken. Als iemand een valse noot speelt dan hoor je dit ook meteen en dit word ook wel aangegeven dan door een ander. Of met een verkeerssituatie; als iemand de richtingaanwijzer links aangeeft en rechtsaf slaat krijg je misverstanden of zelfs ongelukken. Dus waarom ben je meteen een taalfanaat als je mensen aanspreekt op taal?

En ik corrigeer niet op elke dit of dat die verkeerd word gezegd. Maar wel op dubbelzeggingen in uitspraken en ja ik vind dat er bijvoorbeeld in het journaal/nieuws geen taalfouten gemaakt mogen worden.

Natuurlijk maak ik zelf ook fouten. Wie niet? Kijk maar nar het Nationaal Dictee en je komt er snel achter dat slimme koppen, journalisten en taalkundigen ook veel fouten maken.

Waarom dan toch corrigeren? Er zijn oorlogen om minder begonnen dan alleen een verkeerde opvatting hoe of wat iemand bedoeld. Als ik tegen je zeg dat ik je een sukkel vind, maar eigenlijk bedoel dat ik je aardig vind, moet ik toch niet raar kijken als jij daar een reactie op geeft? Ja dit is een kromme vergelijking maar zo denk ik wel!

Moet iedereen van mij nu op een opfriscursus? Nee natuurlijk niet. Maar misschien dat je toch iets meer bewust kan zijn wat je zegt. Ik word toch liever aardig genoemd dan een sukkel 😉