Het leven gezien door de plekken in de auto

Laatst reed ik in de auto en toen ik in de achteruitkijkspiegel mijn zoontje zag zitten dacht ik het volgende:
Je zou het leven een beetje kunnen vergelijken met de plaatsen in een auto.

Vroeger toen ik klein was zat ik achterin. Als we met ons gezin weg gingen zat mijn zus naast me.
Mijn vader reed en mijn moeder zat op de bijrijdersstoel.
Wanneer we een langere rit hadden, bijvoorbeeld als we met de auto op vakantie gingen boog ik me soms naar voren (gordels achterin waren er nog niet) en omdat de voorstoel nog geen hoofdsteun had, kon mijn vader dan zijn hoofd een beetje achterover houden en zo raakten onze hoofden elkaar. Een kort moment even fijn.

Toen we wat ouder werden, zat mijn zus soms niet meer naast me. Eerst druk met haar studie en later ging ze het huis uit.
De plek in de auto bleef leeg.

Toen ik zelf mijn rijbewijs haalde en een paar jaar later mijn eerste autootje kocht zat ik voorin. Ik reed. Naast me zat niemand. De achterbank was ook helemaal leeg.
Mijn vriendin kwam op de bijrijdersstoel er bij zitten. De achterbank bleef nog leeg.
Ze haalde haar rijbewijs en vind rijden zo leuk dat zij meestal rijdt en ik op de bijrijdersstoel zit.

We kregen een zoontje. Hij zit nu in zijn autokinderstoel op de achterbank achter de bijrijdersstoel.

Soms halen we mijn ouders op. Ze zitten dan op de achterbank. Naast mijn zoontje. Ik vind dit ongelooflijk speciale momenten.

In gedachten denk ik soms aan de toekomst. Dat die plekken leeg zullen blijven.
Het emotioneert me. Hopelijk duurt het nog lang voor het zover is.
Ook zal mijn zoontje op een moment zo oud zijn dat hij niet altijd meer mee rijdt.
En ook zal er op een dag waarschijnlijk een vriend of vriendin van hem bij ons op de achterbank zitten.
Als hij zijn rijbewijs haalt zal hij voorin zitten. De auto rijden.
Met weer een andere indeling.
En ook wie er in zijn auto mee zal rijden zal weer veranderen.

Ik ben enorm dankbaar. Elke dag. Het kan allemaal zo maar voorbij zijn.

#liveyourdream

“toen was geluk, heel gewoon”
#beetjemelancholisch
zucht