Vennbahn

Zoals ik al had aangegeven zou ik wat gaan doen wat te maken had met de geplande tocht die ik wil gaan maken over de Via Appia. Dit op de fiets.

Afgelopen weekend was het dan zover. Vrijdag zijn Bas (hij gaat ook mee naar Italië) en ik naar Aken gereden. Na een overnachting in een hotel zijn we zaterdagochtend de Vennbahn (https://www.vennbahn.eu/nl/de-route/) gaan afrijden.
We hadden bijna alle spullen die we voor Italië nodig denken te hebben mee om zo ook te kunnen ontdekken wat we te veel mee hadden of nog misten.

De eerste 40km was het alleen maar klimmen. Hoewel dit flink energie koste hadden we ook meteen de gedachte dat we de volgende dag dus 40 km lang konden dalen. Dat zou enorm energie schelen weer!
Het pad was heel goed geasfalteerd wat heel prettig reed.
We reden door hele mooie gebieden en genoten dan ook van de omgeving .
Helaas reden we vlak voor Malmedy te ver door. We hadden toen 81 km afgelegd. Toen we het stuk terug hadden gefietst (geheel bergop) en weer bij de route uitkwamen stond er op het bord dat we op het 71 km punt waren…
Dat was mentaal wel even een klap. We moesten nu nog ruim 50km verder.

Na een omleiding en een vertraging door een autosport evenement op de route kwamen we dan ook pas na 19u aan bij het hotel. Ons lichaam gaf dan ook echt wel aan dat dit tegen onze grens aan zat. Wel na een afdaling waar Bas een snelheid van 65 km/u haalde!

Ipv 125 km + 8 van het eindpunt naar het hotel hadden we 153 km gereden in ruim 7u.
We wilden niet nog meer verkeerd rijden dus zondag bij vertrek keken we heel goed wat de beste route was om bij het beginpunt terug te komen.

Het miezerde wat en doordat er al wat blad van de bomen viel was het op sommige stukken dan ook wat glad . Bij een oversteekplaats waar er een klaphek was geplaatst ging ik dan ook onderuit omdat ik te hard aan kwam rijden en m’n achterwiel weg gleed. Geen schade aan de fiets en mezelf gelukkig.

Op de heenweg hadden we ongeveer halverwege de route een geweldig leuk Italiaans restaurant gevonden met heel goed eten. Dit werd dus ook weer de pauze plek voor de terug weg.
Zoals geschreven waren de laatste 40 km een makkie (vergeleken met gisteren) en kwamen we zelfs 45 minuten eerder aan dan we gerekend hadden!
Om bij te komen van de tocht zijn we zondag nog een nachtje gaan logeren op een natuurcamping in Brabant.

Wat een topweekend en een goede generale voor over 5 maanden!
De pijntjes verdwijnen, de herinnering blijft!

Sander
#liveyourdream